Kopzorgen
Spoken word
Mijn kopzorgen kosten me de kop.
De druk te groot.
Fantasieloos perspectief tekent de nood
van mijn afbladderende ziel,
-seigen leven,
in vergetelheid.
Ik snak naar ruimte en luchthartigheid.
Ach mens,
Treuren is de wanhoop van een haast opgegeven strijd.
Gooi je ego af, hervind jezelf en wijd de tijd,
Aan Oplaaiend vuur.
Niet aan de zingeving van
maar zin in het Leven
Aan zelf-lievend hart,
Sprongetjes van vreugd;
ZIJN,
is de nieuwe deugd.
Niet regisseren, maar ondergaan
In een zee van intuïtie
en onwetendheid bestaan.
Tevreden met resultaat wat komt,
niet dat telt.
Want ontelbare getelde resultaten
tellen nooit zo zwaar,
Als dat daar. [hart]