Wens voor Jou

Column

Terwijl Jan en alleman goede voornemens hebben gemaakt – meer sporten, meer water drinken, meer leuke dingen doen – heb ik voor 2020 geen nieuwe piketpaaltjes geslagen.
IK WIL NIET MEER.
Ook niet minder.
Ik wil maar een ding. Volhouden.
Afgelopen jaar ontdekte ik wat ik eigenlijk allang wist. Ik was het alleen – door de dagelijks hectiek – simpelweg vergeten. Het leven is op haar aller-, allermooist als onverhard pad. Met keien, hobbels en diepe kuilen.

 

In 2019 vond ik de rust en de ruimte om te bezinnen. Ik durfde te vertragen. Stond zelfs even stil. En keerde om. De weg die ik jaren geleden was ingeslagen, was de mijne niet. Wekenlang sloot ik me op in de universiteitsbibliotheek om mijn nieuwsgierigheid de vrije loop te laten. Onderzoeken en schrijven. Voor niemand, omwille van niks, zonder doel. Simpelweg omdat ik dit al heel lang, heel graag wilde. Ik schreef vrij werk: poëzie, liedjes, columns, blogpost, korte verhalen, spoken word.

 

Begin april organiseerde ik een voordracht voor vrienden, zij zenuwachtiger dan ik. Mijn werk werd warm onthaald. Kort daarna lag ons hele gezin op apegapen: buikgriep. Na een week van zorgen vloog iedereen uit. En ik? Zittend op de bank kwamen er maar twee dingen in me naar boven: Spoken word en theater. Een dag later startte ik een waanzinnig project; in 100 dagen mijn jeugddroom waarmaken. Het was – en is nog steeds – een hele hobbelige rit. Maar laat er alsjeblieft geen eind aan komen. Dit is pure joyriding, dát gun ik jou ook.

 

Laat jouw leven in 2020, net als het mijne, een onverhard pad zijn. Hobbelend genieten we van het uitzicht. Aandacht voor geuren en kleuren. Wegmijmeren bij schilderachtige vergezichten. Twee weken Frankrijk, maar dan het hele jaar door.

Ik gun je vertragen en misschien wel afstappen. Wegdoezelen – omringd door wilde bloemen, en het zoemen, met een grassprietje tussen je lippen –  in de warmte van de zon. Tot een grote donderwolk je nat pist. Doorweekt tot aan je kruis ren je naar de eerste beste boom om te schuilen. Voor wat? Erger zal het niet worden. In je zak zoek je naar je mobiel. Je zet je lievelingsliedje op en begint te dansen. Met een stralende lach in de stromende regen.
Dit leven is van mij!